دهی است از بخش طبس شهرستان فردوس دارای 160 تن جمعیت. آب ده از قنات و محصول عمده آن غلات و چغندر و گاورس میباشد. راه آن اتومبیل رو است و از آثار باستانی کاروانسرای شاه عباسی دارد و نیز معدن زغال سنگ در این ده وجود دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
دهی است از بخش طبس شهرستان فردوس دارای 160 تن جمعیت. آب ده از قنات و محصول عمده آن غلات و چغندر و گاورس میباشد. راه آن اتومبیل رو است و از آثار باستانی کاروانسرای شاه عباسی دارد و نیز معدن زغال سنگ در این ده وجود دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
دهی است از بخش شیب آب شهرستان زابل. واقع در 22هزارگزی شمال باختری سکوهه و 12هزارگزی باختر شوسۀ زاهدان به زابل. ناحیه ای است جلگه ای با آب و هوای گرم و معتدل و 360 تن سکنه. آب آن از رود خانه هیرمند تأمین میشود. محصولات آن غلات، لبنیات است. اهالی به کشاورزی، گله داری اشتغال دارند. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)
دهی است از بخش شیب آب شهرستان زابل. واقع در 22هزارگزی شمال باختری سکوهه و 12هزارگزی باختر شوسۀ زاهدان به زابل. ناحیه ای است جلگه ای با آب و هوای گرم و معتدل و 360 تن سکنه. آب آن از رود خانه هیرمند تأمین میشود. محصولات آن غلات، لبنیات است. اهالی به کشاورزی، گله داری اشتغال دارند. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)
حافظ و نگاهبان یا مراقب رباط: لاجرم دید بایدت ناچار اندرین ره رباطبان بسیار. سنایی. گفتند (رابعه را) شیرین زبانی، رباطبانی را شایی. گفت: من خودرباطبانم هرچه اندرون منست بیرون نیاورم و هرچه بیرون منست در اندرون نگذارم اگر کسی درآید و برود با من کار ندارد، من دل نگاه میدارم نه گل. (تذکره الاولیاء عطار)
حافظ و نگاهبان یا مراقب رباط: لاجرم دید بایدت ناچار اندرین ره رباطبان بسیار. سنایی. گفتند (رابعه را) شیرین زبانی، رباطبانی را شایی. گفت: من خودرباطبانم هرچه اندرون منست بیرون نیاورم و هرچه بیرون منست در اندرون نگذارم اگر کسی درآید و برود با من کار ندارد، من دل نگاه میدارم نه گل. (تذکره الاولیاء عطار)
